
Al sinds de prehistorie struinen er groepen mensen over onze aarde. Al net zolang spelen er binnen deze groepen, groepsprocessen die vandaag de dag nog steeds van kracht zijn. Een van de belangrijkste voorwaarden voor een effectief functionerende groep is het gevoel van veiligheid. Het gevoel dat je collega naast je het beste met jou voor heeft en jij het beste met hem of haar. Net zo belangrijk, zelfs nog belangrijker: Dat je leider je veilig laat voelen. Want het gevoel van veiligheid in je werksituatie, creëert trouw werkgeverschap en hart voor de gemeenschappelijke taak.
Al sinds de prehistorie herkend de mens allerlei gevaren om zich heen. Slecht weer, wilde dieren of het gebrek aan voedsel en schoon drinkwater. Al snel leerde we dat het leven in groepen voordelen met zich meebrengt. Met de groep zijn we in staat om de gevaren van buitenaf te weren. Bij slecht weer kunnen we om en om voorkomen dat de hut instort, als we gaan slapen kunnen we het vuur brandend houden, zodat de wilde dieren op afstand blijven en als we om de beurt gaan jagen of verzamelen verdubbelt dat onze kans op succes en een gevulde maag voor het slapen gaan. Zie de groep als een cirkel van vertrouwen wat zich beschermt tegen de gevaren van buitenaf. De voornaamste kernwaarde binnen zo’n cirkel zijn vertrouwen en samenwerking. Ik vertrouw het persoon naast mij om wakker te blijven in de nacht, om mij te beschermen tegen gevaar. Hij vertrouwt mij om hetzelfde te doen, goed systeem!
Nu zou je kunnen denken: Goed verhaal! Maar ik hoef niet bang te zijn voor wilde dieren en eten haal ik binnen 5 minuten bij de supermarkt op de hoek!
Feitelijk is er niks veranderd met de situatie waarin onze voorouders verkeerden. De wereld zit nog steeds vol met gevaar. Het gaat nu niet meer over leven en dood, maar om Financiële en sociale zekerheid. We herkennen allemaal de situatie dat we bang zijn om onze baan te verliezen en de gevolgen die dat met zich mee brengt. Bang om fouten te maken of toe te geven dat we nog moeten groeien op een bepaald vlak om dat het management daar misschien wel wat van vindt en mij de laan uit gooit bij de eerstvolgende bezuinigingsronde.
In de prehistorie kenden ze alleen maar natuurlijk leiders. Toen gedefinieerd doordat ze de sterkste, slimste of een combinatie van de 2 waren. De groep zorgde voor deze leider zolang de leider maar 1 belangrijke taak volbracht: de groep tegen gevaar beschermen en als het moet er voor vechten tot de dood.
De rechten van de alpha kwamen met een prijs. Je mag genieten van het beste eten, je krijgt de beste slaaplocatie en eerste keus bij het voortplanten van je geslacht. Maar deze luxe is niet gratis en moet continu verdiend blijven binnen de groep. Wanneer je faalt om de groep veilig te houden wordt je van je status gestript en nam iemand anders je plaats in.
Hedendaags zien we dat onze leiders vaak de rechten genieten maar niet de plichten dragen. Zo werkt het niet want je werknemers hebben binnen no-time in de gaten dat je je plichten niet nakomt. Een functietitel maakt je geen leider. De titel geeft je wellicht een hiërarchisch overwicht, maar maakt niet dat de mensen jou ook echt willen volgen. De leider zijn van een groep is een status die verdiend moet worden en waar je als leider voor moet ‘lijden’. Een groep is niet trouw, omdat je ze vraagt trouw te zijn. Een groep is je trouw als je dat verdiend hebt.
Hoe verdien je dat als leider? Door je mensen zich veilig te laten voelen. Creëer een omgeving waarin er fouten gemaakt mogen worden, zodat er een groei mentaliteit ontstaat in plaats van angst om ontslagen te worden als je ergens minder goed in bent. Organisatorische besluiten waar je groep onder komt te lijden? Lijdt dan mee en incasseer datgene wat je kunt, zodat het je groep niet of minder hard treft. Ben zelf ook degene die overwerkt en deins er niet voor terug om je eigen handen vies te maken. Het allerbelangrijkste: geef je mensen je aandacht. Niet alleen van 8 tot 5, maar wanneer ze het nodig hebben. Wees persoonlijk geïnvesteerd in je mensen en zorg voor ze als ze dat nodig hebben. Dat betekent dat het leider zijn ook in het weekend door kan gaan, als iemand jou of jouw beslissing nodig heeft waardoor hij zich beter voelt. Dat zijn de leiders die mensen willen volgen, die ze vertrouwen en waarvoor ze een extra stap willen zetten.
Kortom, de leider zijn is niet gratis, het komt met een prijs en soms moet je er voor lijden. Realiseer je wel dat een leider die er voor zijn mensen is wanneer ze hem nodig hebben een werkomgeving creëert waarin iedereen voor je door het vuur wil gaan. Dat extra stapje, dat half uurtje langer op maandagavond na 5 uur. Niet omdat ze bang zijn ontslagen te worden, maar omdat ze weten dat jij het ook voor hun zou doen.
Inspired by Simon Sinek, it starts with why!
Heel mooi